Οπωροπαντοπωλείο
στη Νέα Ερυθραία

...'' Το ταξίδι ξεκίνησε το καλοκαίρι του 92' σ' ένα μικρό παράπηγμα δίπλα στον φούρνο του Βενέτη όπου οι γονείς μου η Κα Βενετία  & ο Κος Γιάννης στέγασαν τις ελπίδες τους για ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά τους.
Εκεί στο μικρό στέκι των 10 τετραγωνικών φέρανε τους καρπούς της Μάνας Γης, την πραμάτεια του γητευτή του χώματος, του ταχυδακτυλουργού της φύσης όπου φυτεύοντας σπόρους βγάζει ζωή απ'το καπέλο της γης του Αγρότη !
Εκεί λοιπόν και εγώ αμούστακο κ άγουρο παιδί άρχισα να μαθαίνω την γνώση δίπλα τους, ένα βήμα την φορά, να επιλέγεις τους παραγωγούς που σέβοντε την Μάνα Γη που τους ταίζει καλλιεργώντας με καθαρούς τρόπους & ευλάβεια, το χώμα.
Έμαθα να σέβομαι τον άνθρωπο που αφήνει κ την σκόνη του στο μαγαζί μας, κατανοώντας με τα χρόνια πως υπάρχω γιατί υπάρχετε & μας στηρίζετε όλα αυτά τα χρόνια της διαδρομής μας.

Με τον καιρό αναπτυχθήκαμε & εμείς σαν τον σπόρο στα σπλάχνα της γης και λόγω της μεγάλης ζήτησης από εσάς μεταφερθήκαμε σε νέο μεγαλύτερο χώρο εμπλουτίζοντας τα ήδη υπάρχοντα με νέα περισσότερα καλύπτοντας μ' αυτόν τον τρόπο τις ανάγκες σας για καλή ενέργεια μέσω της ποιοτικής διατροφής. Βιώνοντας στο ταξίδι αυτό της διαδρομής μας την οικονομική κρίση, αποφασίσαμε να εντείνουμε ακόμα περισσότερο την συνεργασία μας απευθείας με τον παραγωγό και την καλύτερη επιλογή των προιόντων και έτσι ξεκινήσαμε τα ταξίδια σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ελλάδος για να φέρουμε πλέον αυτά που εμείς ορίζουμε λόγω της μακρόχρονης εμπειρίας μας πάνω στο αντικείμενο και όχι αυτά που ορίζουν οι μεσάζοντες που χτύπησαν την πόρτα μας για συνεργασία.
 

Με λίγα λόγια καταφέραμε να φέρουμε μικρούς παραγωγούς, αποκλείοντας την βιομηχανοποίηση της τροφής που στόχο έχει να παράγει και να προάγει τον καταναλωτισμό αδιαφορώντας από το τι πραγματικά θρέφετε ο άνθρωπος !
 

Το κυριώτερο όλων είναι οτι με αυτόν τον τρόπο επιτύχαμε να γεύοντε όλοι οι άνθρωποι κάθε οικονομικής δυνατότητας αυτά που μόνο κάποτε κάποιος με οικονομική ευχερεια μπορούσε να γευτεί.
Ετσι λοιπόν αυτό το ταξίδι συνεχίζετε 26 χρόνια πια, γιατί όσο ο χρόνος κυλά και τα πάντα χάνουν την γεύση και το άρωμα που κάποτε απέπνεαν, τόσο εμείς γυρίζουμε σ' αυτό το ''Κάποτε'' να ξαναβρούμε αυτό που έδινε γεύση στην ζωή μας ...
Ξαναγυρίζουμε στις γεύσεις της ΜΗΤΕΡΑΣ ΓΗΣ'' ...
 

Με εκτίμηση,
Σταθης Κοσμοπουλος